از تنهایی

پ.ن: چند شب دیگر بیست و چهار دسامبر است. شب میلاد مسیح یا همان عید کریسمس. من یک شعر و قصهء کودکانهء کریسمسی از فرانسه ترجمه کردم و می‌خواستم به مناسبت ِ نوئل اینجا بگذارم ولی بعد فکر کردم ممکن است از نظر خوانندگان ِ فرهیختهء این وبلاگ زیادی چه‌می‌دانم لوس یا بچگانه بیاید....برای خودم که خواندن و ترجمه‌اش خیلی لذتبخش بود. و کلن برای من که هنوز آن‌قدر روی زبان و ترجمه مسلط نیستم ترجمهء داستان‌های کودکان که ساده و با دایرهء واژگان ِ محدود است خیلی خیلی شیرین است و کیف می‌دهد....این کار از نظر ِ تجربه با زبان ِ محاوره‌ای هم برام جذاب بود. نمی‌دانم. به‌نظر شما بگذارمش؟
و کریسمس درواقع عید ِ بچه‌ها ست. و فکر می‌کنم برای همهء ما اگرچه مسیحی نیستم مناسبت ِ خوب و خاطره‌برانگیزی ست. یادم هست که وقتی بچه بودیم همیشه این روزها کارتون‌هایی که دوست داشتیم پخش می‌شد. سارا کرو و اسکروچ و کلی فیلم و کارتون ِ دیگر....من توی بچگی همیشه دلم می‌خواست کریسمس داشته باشم. شاید بخاطر فضای شیک و زیبایی که دارد, کاج و شمع و تزئینات و خوراکی‌ها و آوازها و مراسم ِ خاص و برف و.... الان هم این شب را دوست دارم. بهرحال یک عید ِبزرگ است. شبی است که آدم‌های زیادی شاد و با هم مهربان‌تر اند. و شب ِ تولد مسیح است. شبی که در طی قرن‌ها انرژی‌های خوب و خیر ِ آدم‌ها در آن جمع شده.

تبریک می‌گویم به همه و به‌خصوص دوستان ِ مسیحی